علمی و اموزشی

-در لحظه تدریس کنید. وقتی هر روز مدرسه را ترک می کنید، آن روز از بین رفته است. به طور مداوم برای آینده ای مبهم یا امتحان پیش رو تدریس نکنید. در حال حاضر زندگی کنید و یاد بگیرید.

-برگه های مرجعی از شیوه های معمول، فرمول ها، برگزارکننده های گرافیکی، اصطلاحات و غیره تهیه کنید و از دانش آموزان بخواهید آن ها را به صورت دیجیتالی در اختیار داشته باشند.

-از نوشتن در همه زمینه های محتوا استفاده کنید تا به دانش آموزان اجازه دهید بی سر و صدا بر روی تفکر یکدیگر بنا کنند.

https://lms.macnet.ca/eportfolios/536/learn

-بهترین را فرض کنید.

-هر کاری می توانید انجام دهید تا کار را به خانه نبرید. (ممکن است.)

-از نگاه خود به دیگران - دانش آموزان، کارکنان، والدین و غیره آگاه باشید.

-به دانش آموزان خود کمک کنید تا از شما پیشی بگیرند.

-بر یادگیری عادات و عادات ذهنی تمرکز کنید.

-در پرسیدن سوال استاد شوید. سپس به دانش آموزان خود کمک کنید تا حتی بهتر شوند.

-روی الگوهای تفکر کلان – علت – معلول، مقایسه – تضاد، موقعیت‌های مشابه، الگوها، سیستم‌ها و غیره تمرکز کنید تا بتوانید به دانش‌آموزان در انجام همین کار کمک کنید.

-اگر دانش آموزان هیچ وقت دوست ندارند در کنار شما باشند، به آن ها توجه کنید.

-اگر ایده های شما در مورد آموزش و یادگیری در طول زمان تکامل نمی یابند، ممکن است چیزی از جریان کار شما گم شود.

-از دیواره ای کلاس خود برای دسترسی به دانش آموزان با کلمات و تصاویری که طنین انداز می شوند استفاده کنید و سپس آن را بیش از یک بار در سال تغییر دهید. فضای یادگیری آن ها را تقویت می کند، نه فضای شما را.

-روش های متنوعی برای گروه بندی دانش آموزان براساس سطوح مختلف نیازسنجی، آمادگی، علاقه مندی و...

-مطمئن شوید که دانش آموزان شما سخت تر از شما کار می کنند.

-درس ها و واحدها را سالانه تغییر دهید.

-به دانش آموزان اجازه دهید شما را به عنوان یک فرد بشناسند.

-ایجاد و استفاده از یک کانال یوتیوب برای چیزی. این یک ابزار توزیع فوق العاده است.

-از توییتر، وبلاگ نویسی یا روش های مداوم دیگر برای برقراری ارتباط با معلمان خارج از ساختمان خود استفاده کنید.

-در پیشرفت حرفه ای شانس بیاورید.

-یاد بگیرید که داستان، جوک و معما بگویید. همچنین از پازل ها، پارادوکس ها، موسیقی متحرک و تصاویر شگفت انگیز استفاده کنید.

-شما اغلب باید قبل از اینکه از نظر فکری دست به کار شوید، از نظر عاطفی به دانش آموزان دسترسی پیدا کنید.

-مدل اشتباه کردن

-به دانش آموزان کمک کنید تا بازی با محتوا و ایده ها را بیاموزند.

-توجه یادگیرنده را زود جلب کنید - اوایل سال، در یک درس، در یک واحد.

-مدل بلد نیست

-از پیش فرض های مثبت بدون حمایت استفاده کنید.

-به دانش آموزان ثابت کنید که به آنها اعتقاد دارید.

-ابتدایی ترین الگوی تدریس این است که به من نشان بده، کمکم کن، اجازه بده. استفاده از آن را در نظر بگیرید.

-از دانش آموزان بخواهید نمونه کارهای دیجیتالی خود را مدیریت کنند.

-پیش بینی سوء تفاهم ها

-چندین منبع داده با دسترسی آسان از داخل و خارج از کلاس خود داشته باشید.

-همه چیز را درجه بندی نکنید

-اگر از نوعی یادگیری پروژه محور استفاده نمی کنید، دلیل خوبی داشته باشید.

-ترکیب فیزیکی و دیجیتالی؛ فضاهای آفلاین و آنلاین

https://www.aparat.com/result/%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C_%D8%A2%D9%81%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%86

1- مرور کتاب ها را خودتان شروع کنید

شروع به نوشتن نقد برای کتاب هایی که می خوانید کنید. با نوشتن چند نقد کتاب قبل از انتشار، می‌توانید مهارت‌های خود را به‌عنوان یک داور توسعه دهید و تعیین کنید که کدام تکنیک‌های نقد و بررسی برای شما مناسب‌تر است. می‌توانید ابتدا با خواندن چند نقد کتاب منتشر شده از انتشارات معتبر و در نظر گرفتن اینکه چه چیزی باعث موفقیت و جذابیت هر یک از آنها می‌شود، برای نوشتن نقد کتاب آماده شوید. هنگامی که ایده ای در مورد اینکه نقد کتاب باید شامل چه مواردی باشد و اینکه چگونه می توانید آن را قالب بندی کنید، دارید، می توانید شروع به نوشتن نقد برای کتاب هایی کنید که می خوانید تا لذت ببرید.

این فرآیند همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا با ارائه چند مقاله به شما کمک کند تا کار خود را به عنوان یک داور کتاب شروع کنید و می‌توانید آن‌ها را به کارفرمایان بالقوه یا انتشارات ارسال کنید تا آنها را با سبک و توانایی‌های نقد خود آشنا کنید.اینجا را بخوانید

2- خوانندگان ایجاد کنید

نظرات خود را به عموم ارائه دهید و سعی کنید گروهی از خوانندگان منظم را حفظ کنید. شما می توانید این کار را با انتشار نقد کتاب به طور مستقل در یک پلت فرم آنلاین، مانند یک رسانه اجتماعی یا یک وب سایت تولید محتوا، انجام دهید. ایجاد خوانندگان می‌تواند به شما کمک کند تا با ایجاد جامعه‌ای که با محتوای شما درگیر است و می‌خواهد انتقادات شما را بشنود، خود را به عنوان یک منتقد کتاب معرفی کنید، که می‌تواند تخصص شما را برای کارفرمایان و ناشران بالقوه برجسته کند.

بسیاری از مشتاقان داوری کتاب با بررسی ویدیویی شروع می‌کنند، جایی که نقدهای خود را به صورت شفاهی مورد بحث قرار می‌دهند، که می‌تواند شما و شخصیت شما را به عموم معرفی کند و ویژگی‌های شخصی و علایق شما را با دنیای انتشار کتاب مرتبط کند. با این حال، ممکن است نقدهای کتابی را نیز بنویسید که در رسانه‌های اجتماعی یا سایر پلتفرم‌ها پست می‌کنید تا به مخاطبان و کارفرمایان بالقوه فرصت دهید تا با سبک نوشتن شما آشنا شوند.منبع

1- یاد بگیرید که خود را سالم نشان دهید

خودارضایی ممکن است با تغییر انرژی به شما کمک کند از یک قفل عاطفی خارج شوید.فعالیت های خودارضایی مانند مطالعه، مدیتیشن یا ورزش کردن می توانند به شما کمک کنند تا بعد از یک مشاجره حس آرامش خود را بازیابید.اگر چه راه های زیادی برای استراحت وجود دارد، اما گزینه هایی مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن ممکن است باعث عوارض بیشتری در جاده شود.بهترین سالن زیبایی تهران

2- افکار خود را بنویسید

در حال حاضر، ممکن است یک چالش باشد که همه چیزهایی را که می خواهید بگویید. احساس ناامیدی از ناتوانی در بیان خود ممکن است باعث شود احساس کنید هیچ فایده ای برای تلاش وجود ندارد.

نوشتن افکارتان می تواند به حفظ گفتگو بین شما و شریک زندگیتان کمک کند وقتی بعداً دوباره به گفتگو نگاه می کنید.

3- چگونه پس از انجام عمل جراحی سکوت کنیم؟

"میفهمم چی میگی..."

"من احساس می کنم..." یا "وقتی تو... من احساس می کنم..."

«متاسفم که گفتم…» یا «متاسفم که نگفتم…»

"من به مدتی نیاز دارم تا افکارم را جمع کنم."

"بیایید کمی استراحت کنیم اما زمان دیگری را برای بحث انتخاب کنید..."

"من از شما ناراحت نیستم. من فقط احساس غرق شدن می کنم…”

4- وقتی شریک زندگی تان سنگ اندازی می کند

وقتی احساس می کنید کسی شما را می بندد، ممکن است آسیب ببیند.ممکن است احساس ناخواسته یا ناخوشایندی کنید.درک اینکه سنگدلی از کجا ناشی می شود، می تواند به دور نگه داشتن واکنش های منفی کمک کند و می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید چه زمانی شریک زندگی تان دچار مشکل شده یا عمدا از آن اجتناب می کند.

5- به خاطر داشته باشید که این مربوط به شما نیست

سنگ اندازی همیشه شریک زندگی شما نیست که شما را برای یک گفتگوی داغ تنبیه کند.برای برخی افراد، خاموش شدن از نظر عاطفی پاسخی به احساس تحریک بیش از حد است. ربطی به شما یا احساس آنها نسبت به شما ندارد.به عنوان مثال، اگر شوهر یا شریک زندگی شما وقتی گریه می کنید خاموش می شود، ممکن است به این دلیل باشد که آنها بهترین راه را برای مقابله با این نمایش احساسات نمی دانند. این بدان معنا نیست که آنها لزوماً به شما اهمیت نمی دهند یا برای احساسات شما ارزش قائل نیستند.

6- انتظارات متقابل را تنظیم کنید

داشتن یک رویکرد توافقی به بحث ها و استدلال ها در صورت وقوع ممکن است به از بین بردن سنگ اندازی کمک کند.اجازه دادن به پاسخ های پشت سر هم، داشتن فضای امن برای بحث ها، و دانستن زمان توقف و قطع مکالمه می تواند قوانین اساسی برای مکالمه داغ باشد.تغییر dns در ویندوز

7- (باز) تعیین مرزها

گاهی اوقات چیزهایی که در حین مشاجره می گویید عمداً آزاردهنده هستند. تعیین مرزهای مکالمه و تأیید مجدد آنها در زمان های آرام، می تواند از آن طعنه های مخربی که ناگفته نیستند جلوگیری کند.

8- به آن ها بگویید که سکوتشان چگونه بر شما تاثیر می گذارد

اغلب افرادی که واقعا به شما اهمیت می دهند، نمی خواهند که شما احساس ناراحتی کنید. با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید که رفتار خاموش و یا ناراحتی های عاطفی آن ها می تواند به آن ها در درک تاثیر آن کمک کند.

اگر در تلاش برای تعریف یک زندگی موفق هستید، دو خبر خوب برای شما دارم:

هیچ وقت برای شروع دوباره دیر نیست.

شما باید تعریف خود را از موفقیت بنویسید.

بسیاری از ما به دنبال عناوین شغلی، پول یا موقعیت اجتماعی هستیم - و با این حال وقتی به آن چیزها دست پیدا می کنیم، احساس موفقیت نمی کنیم.

این به این دلیل است که شما تنها زمانی می توانید موفقیت در زندگی خود را اندازه گیری کنید که مشخص کنید چه چیزی باعث شادی شما می شود و به شما کمک می کند هدف را پیدا کنید.

موفقیت برای شما چیست؟

موفقیت چیزی است که شما باید برای خود تعریف کنید و هیچ کس نمی تواند این کار را برای شما انجام دهد. موفقیت می تواند به معنای حس بازگشت به دنیا و ایجاد تغییر باشد.

این می تواند به معنای حس موفقیت و پیشرفت شغلی باشد.

این می تواند به معنای توانایی انجام کارهایی باشد که دوست دارید.

این می تواند به این معنی باشد که بتوانید بهترین تربیت ممکن را برای فرزندان خود فراهم کنید.

کاملا به خودتان بستگی دارد.

یک رویکرد تک بعدی غیرممکن است.

لتس درباره عادت های افراد موفق صحبت می کند و اینکه چگونه افراد موفق با تعریف شرایط خود برای موفقیت به چیزهای بزرگ دست پیدا می کنند.

هرگز برای نوشتن داستان موفقیت خود دیر نیست

بسیاری از مردم فکر می کنند که برای موفقیت خیلی پیر شده اند.

بیایید چند واقعیت را در نظر بگیریم:

در سن 23 سالگی، اپرا به تازگی از اولین شغل خود در صدا و سیما اخراج شده بود.

جونا پرتی در 30 سالگی قبل از تأسیس شرکت های رسانه ای میلیارد دلاری خود، Buzzfeed و The Huffington Post، به دانش آموزان راهنمایی تدریس می کرد.

استن لی در 40 سالگی سرانجام با کمیک های Fantastic Four، Spider-Man و X-Men به موفقیت دست یافت.

جولیا چایلد در 50 سالگی اولین کتاب آشپزی خود را نوشت.

در 62 سالگی، تجارت مرغ سوخاری کرنل سندرز، KFC، سرانجام موفق شد.

نلسون ماندلا در سن 77 سالگی پس از گذراندن 27 سال در زندان، رئیس جمهور آفریقای جنوبی شد.

اگر بتوانیم از این افراد که بعدها در زندگی موفق می شوند چیزی یاد بگیریم، به این صورت است:

موفقیت ضرب العجل ندارد

در واقع طبق لیست ۱۰۰ موسس برتر فوربس، به طور متوسط، افرادی که بزرگ ترین شرکت های جهان را پیدا کرده اند، تا سن ۳۵ سالگی شروع نمی کنند. از میان ۵۳۹ موسس، میانگین سنی شروع شرکت آن ها ۴۰ سال بوده است. بسیاری از موفق ترین افراد جهان حتی تا ۵۰ یا ۶۰ سالگی هم شروع به دنبال کردن رویاهای خود نمی کنند.

موفقیت به این معنی نیست که در یک سن خاص، در یک زمان خاص، یا در یک مهلت زمانی خاص به دست می آید.

در مورد هیچ شخص دیگری به جز خودتان قضاوت نمی کنید.

شما می توانید تصمیم بگیرید که چه زمانی بهترین زمان زندگی تان است

همیشه دوست داشتم کتاب بنویسم و در 40 سالگی این کار را کردم.

اما کتابی که منتشر کردم شبیه «کتاب من» نبود. و در واقع، تقریباً احساس می کردم که یک شیاد هستم.

در سن 50 سالگی، فکر می کردم آماده هستم، اما زمان مناسب نبود.

تا زمانی که به 60 سالگی نرسیدم احساس آمادگی و توانایی برای نوشتن کتابی که واقعاً می‌خواستم بنویسم را نداشتم. اکنون بیش از هر زمان دیگری، احساس می‌کنم آماده‌ام تا اجازه دهم «کتاب من» از من بیرون بریزد و روی صفحه برود. منبع

1- باید تماس هایی را برقرار کنید که از برقراری آن ها می ترسید.

گاهی اوقات مجبوریم کارهایی را انجام دهیم که نمی خواهیم انجام دهیم چون می دانیم در طولانی مدت بهترین هستند: آتش زدن یک نفر، تماس سرد با یک غریبه، کشیدن یک آلارم برای بازگرداندن سرور شرکت، یا کنار گذاشتن یک پروژه و شروع کردن آن.به راحتی می توان اجازه داد که چالش پیش رو شما را فلج کند، اما موفق ترین افراد می دانند که در این لحظات، بهترین کاری که می توانند انجام دهند این است که از همان لحظه شروع کنند.هر لحظه ای که از انجام کار می گذرد، زمان و انرژی را از انجام واقعی آن کم می کند.افرادی که یاد می گیرند به طور معمول تماس های سخت را برقرار کنند، مانند فلامینگوها در گله ای از مرغان دریایی برجسته می شوند.

https://www.success.com/

2- باید احساسات خود را کنترل کنید.

عواطف منفی در هر مرحله از راه شما را به چالش می کشد. در حالی که غیرممکن است که احساسات خود را احساس نکنید، اما کاملا تحت قدرت شما است که آنها را به طور مؤثر مدیریت کنید و خود را در موقعیت کنترل نگه دارید. وقتی اجازه می‌دهید احساساتتان بر توانایی شما برای روشن فکر کردن غلبه کنند، به راحتی عزم خود را از دست می‌دهید. خلق و خوی بد می تواند شما را وادار کند که از مسیر انتخابی خود بیزار شوید یا از مسیر انتخابی خود دور شوید به همان راحتی که یک خلق خوب می تواند شما را بیش از حد اعتماد به نفس و تکانشی کند.

3- باید به دل و جرات خود اعتماد کنید

بین اعتماد به نفس و زودگذر بودن رابطه خوبی وجود دارد.اعتماد به نفس یعنی نگاه کردن به تصمیم ها از هر زاویه ممکن و زمانی که واقعیت ها راه حل روشنی ارائه نمی دهند، شما به توانایی خود در انتخاب اعتقاد دارید؛ شما با نگاه و احساس درست پیش می روید.بیشتر بدانید

4-شما باید بیشتر از آنچه در ازای دریافت می کنید، بدهید.

یک آزمایش معروف در استنفورد وجود دارد که در آن مدیر یک کودک را به مدت 15 دقیقه در اتاقی با مارشمالو رها می‌کند و به کودک می‌گوید که از خوردن گل ختمی خوش آمدید، اما اگر بتواند صبر کند تا آزمایش‌کننده بدون خوردن آن برگردد، به او می‌گوید: گل ختمی دوم کودکانی که می‌توانستند تا بازگشت آزمایشگر صبر کنند، نتایج بهتری را در زندگی تجربه کردند، از جمله نمرات SAT بالاتر، موفقیت شغلی بیشتر، و حتی شاخص‌های توده بدنی پایین‌تر. نکته این است که تاخیر در رضایت و صبر برای موفقیت ضروری است. افراد با ظرافت می دانند که نتایج واقعی تنها زمانی تحقق می یابد که شما زمان بگذارید و از رضایت آنی خودداری کنید.

شما از قبل می دانید که نحوه مطالعه بر آنچه یاد می گیرید تاثیر می گذارد؛ به عنوان مثال ممکن است برای خودتان کشف کرده باشید که پوشاندن یادداشت هایتان با قلم هایلایت برای حفظ اطلاعات بسیار کم تر از این است که کسی شما را در آن مورد سوال قرار دهد. حتی ممکن است متوجه شده باشید که برخی محیط ها برای مطالعه بهتر از محیط های دیگر هستند؛ این که شما در حال نوشتن یک مقاله انگلیسی هستید، روی آرامش شما تاثیر می گذارد.

در این مقاله، نگاهی به برخی از مواردی می اندازیم که می توانند بر مطالعه شما برای بهتر یا بدتر شدن تاثیر بگذارند و توصیه هایی کاربردی در این زمینه ارائه می دهیم که چگونه می توانید محیط مطالعه خود را متناسب با نیازهایتان بهتر کنید.

1- نویز پس زمینه

واضح است که اگر تا به حال سعی کرده اید در کنار یک ساختمان یا فردی با هدفون های نشتی کار کنید، نویز پس زمینه بر مطالعات شما تاثیر می گذارد، اما دقیقا چه تاثیری دارد؟

به نظر می رسد که انواع و حجم های مختلف و سر و صدا می تواند انواع مختلفی از کارها را تحت تاثیر قرار دهد. در بیشتر موارد ما می توانیم در سکوت بهتر تمرکز کنیم. ممکن است احساس کنید که یک موسیقی پس زمینه دارید که شما را از خسته شدن در حین مطالعه یک کار تکراری باز می دارد، اما برای این نوع کار، سکوت مفیدتر است. (البته اگر حوصله تان سر نرود، می توانید کاره ای بیشتری انجام دهید.

چه می شود اگر امکان کار کردن در سکوت وجود نداشته باشد؟

انواع بهتر و بدتری از صدا نیز وجود دارد. صداهای بلند بدترین نوع صدا هستند؛ حتی کار خلاقانه از نویز بالای ۸۵ دسی بل رنج می برد.

اما بعد از آن صدای متناوب مانند یک مکالمه به گوش می رسد که در آن گاهی کلمات بلندتری را می شنوید، یا یک ماشین لباسشویی که کمی روشن می شود و سپس دوباره خاموش می شود تا تمرکز شما با هر تغییر در حجم مختل شود. صدای پس زمینه پیوسته بهتر است، چه صدای سفید (معمولا بهترین گزینه)و چه موسیقی که کنتراست زیادی در آن وجود ندارد.

adb چیست

2- دمای اتاق

مانند نویز پس زمینه، دمای اتاق زمانی که حواس شما را پرت می کند مشکل ساز می شود. این بدان معناست که تنظیم دمای مناسب در کلاس درس یا فضای مطالعه دشوار است، زیرا برخی از افراد در دماهای بالاتر یا پایین‌تر نسبت به دیگران احساس راحتی می‌کنند، و این آگاهی از این ناراحتی است که باعث حواس‌پرتی می‌شود.

خوشبختانه، تغییرات نسبتاً کوچک در دمای اتاق تأثیر چندانی ندارد. مطالعه ای که عملکرد کلاس درس را در دماهای مختلف بررسی کرد، نشان داد که تفاوت زیادی در عملکرد بین یک کلاس درس در دمای 21 درجه سانتیگراد و در دمای 23 درجه وجود ندارد. اما زمانی که آنها اختلاف دما را افزایش دادند، در مقایسه با دمای کنترل 22 درجه، کاهش محسوسی در عملکرد دانش آموزان در 16 درجه و افت حتی بیشتر در 27 درجه مشاهده شد.

شایان ذکر است که تنوع به جای اعداد خام مهم است. برای مطالعه ای که در اورگان انجام شد، دمای 21 درجه در کلاس درس سرد بود، در حالی که احتمالا دانش آموزان بریتانیایی آن را گرم می دانند. مطالعه مشابهی که در فلوریدا انجام شد، دمای 20 درجه را به عنوان دمای سرد داشت - که منجر به 44٪ اشتباهات بیشتر شد - و 25 درجه به عنوان دمای مطلوب اتاق. آنچه مهم است این است که مطمئن شوید دما به گونه ای است که متوجه آن نشوید، بنابراین با تلاش برای گرم یا خنک ماندن حواس شما پرت نمی شود.